"De familie" is een late werk Schiele, die werd uitgegeven in zijn overlijdensjaar 1918, onder andere titels op de Secession maart. Het toont drie mensen die steeds over elkaar zitten. Vader en moeder zijn naakt, de vader zit verheven boven de moeder. Dit heeft op zijn beurt de peuter tussen haar benen, wat de geboorte van een kind suggereert. Als model voor het kind lijkt Schiele zijn neef Toni te hebben genomen. In vergelijking met de twee volwassenen toont dit kind een frisse uitdrukking, de ogen zijn groot en helder, de mond is vol en rood.

Opvallend is: alle drie de mensen kijken in verschillende richtingen. Vader en moeder kijken toe, lijken introvert, bijna afwezig. Visueel zijn deze mensen ontworpen als een eenheid, maar van binnen lijkt iedereen in zijn wereld te leven. Deze wereld is vermoeiend en uitdagend. De naaktheid van vader en moeder vertoont kwetsbaarheid, zoals die tot uitdrukking komt in de geboorte van een kind. Uitgehongerd, met veel rimpels, verschijnt het nog jonge gezicht van de vader. Toch is het slanke lichaam ook gespierd. De expressionistische schilder heeft grote nadruk gelegd op kuiten, knieën, armen en bijna te grote handen. Deze houding drukt, ondanks armoede, uit dat de vader een soort onderdak is voor moeder en kind, terwijl zijn benen de figuur van de moeder omlijsten.

De moeder is ook een jonge vrouw. Haar mooie gezicht met bruine krullen is egaal, maar haar blik leidt tot niets. Onvermijdelijk stelt men zichzelf de vraag, welke gedachten door hun hoofd gaan. In tegenstelling tot haar man hangen de armen slap aan beide kanten. Anders dan je zou verwachten, knuffelt ze het kind niet en legt er geen hand op. Het kind is gewikkeld in kleurrijke dekens en kleding. Het zet ook een contrast in kleur op de naakte huid van de ouders.
De groep figuren onderscheidt zich plastisch van een donkere, bijna holle achtergrond: dit intense kunstwerk nodigt uit tot nadenken!

---

De familie · Egon Schiele
/ Bridgeman Images