In de laatste decennia van de 16e eeuw werd Japan verenigd na een turbulente burgeroorlog van 150 jaar. De strakke scheidslijnen tussen de verschillende sociale klassen begonnen geleidelijk aan te verdwijnen, een mercantilistische maatschappij ontstond. De exclusieve rechten van de aristocratie werden doorbroken. De visuele interpretatie van een klassiek verleden en de weergave daarvan in kalligrafie en beelden was ooit voorbehouden aan deze klasse. De verspreiding van teksten en beelden breidde zich geleidelijk uit. Een aantal gewone mensen, waaronder Tawaraya Sotatsu en zijn medewerker Hon'ami Koetsu begonnen te experimenteren met nieuwe vormen van drukken met beweegbare letters. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste Japanse schilders en ambachtslieden van de afgelopen 400 jaar.
Sotatsu Tawaraya nam in de eerste helft van de 17e eeuw de leiding over van het prestigieuze Tawaraya schildersatelier in de Gojo-dori, de "Champs-élysées" van Kyoto. Dit bedrijf gebruikte een verscheidenheid aan kleine draagbare schilderijformaten, waaronder vouwwaaiers, albumbladen en tanzaku, "schilderstroken". Deze eya verschilde van andere edokoro, of "ateliers", die in opdracht schilderijen maakten voor het keizerlijk hof, het shogunaat of vooraanstaande tempels en heiligdommen. De tawaraya was een instelling die klassieke thema's op eigen wijze kon uitbeelden en zich niet aan conventies hoefde te houden. Door luxe-uitgaven van het boek "Genji" en andere canonieke werken te financieren, speelde zij een belangrijke rol bij de verspreiding van deze literatuur, die tot dan toe was voorbehouden aan de adel en de kloosters, onder de bredere stedelijke bevolking.
Sotatsu was een expert in het produceren van duur papier voor prestigieuze kalligrafen of voor gebruik als verluchte achterkant van religieuze teksten. Een van zijn verwezenlijkingen was het genre van de "zwevende fans". De ventilator vormde letterlijk Sotatsu's esthetische gevoeligheid. Op een uitgekiend, gebogen formaat met afwisselende vlakken hebben de kunstenaar en zijn medewerkers talloze visuele citaten gehaald uit schilderijen met verhalen uit de klassieke literatuur en legenden - verhalen over oorlog, romantiek en de leer van het boeddhisme. Sotatsu was een uitstekende ontwerper en maker van waaiers die ook betrokken was bij het conserveren van oude documenten, waaronder belangrijke boeddhistische soetra's. Door zijn uitzonderlijke vaardigheden stond hij in nauw contact met belangrijke kalligrafen en hofmeesters in een tijd waarin deze vaardigheden erg in trek waren door de ineenstorting van de traditionele hofschilderateliers. Door zijn contacten met de aristocratie werd hij in de jaren 1630 een volwaardige hofschilder. Zijn invloed is onbetwistbaar, zowel in zijn thuisland als ver buiten de grenzen van Japan. Zijn opvallende werken worden gekenmerkt door strakke lijnen en een bijna abstracte vormgeving, en zijn uniek door hun heldere kleuren en weelderige gouden en zilveren velden. Innovaties zoals Tarashikomi - de manipulatie van lagen natte, samengevoegde inkt - waren van groot belang voor de ontwikkeling van de Rinpa-stijl en maakten de kunstenaar wereldwijd bekend.
In de laatste decennia van de 16e eeuw werd Japan verenigd na een turbulente burgeroorlog van 150 jaar. De strakke scheidslijnen tussen de verschillende sociale klassen begonnen geleidelijk aan te verdwijnen, een mercantilistische maatschappij ontstond. De exclusieve rechten van de aristocratie werden doorbroken. De visuele interpretatie van een klassiek verleden en de weergave daarvan in kalligrafie en beelden was ooit voorbehouden aan deze klasse. De verspreiding van teksten en beelden breidde zich geleidelijk uit. Een aantal gewone mensen, waaronder Tawaraya Sotatsu en zijn medewerker Hon'ami Koetsu begonnen te experimenteren met nieuwe vormen van drukken met beweegbare letters. Tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste Japanse schilders en ambachtslieden van de afgelopen 400 jaar.
Sotatsu Tawaraya nam in de eerste helft van de 17e eeuw de leiding over van het prestigieuze Tawaraya schildersatelier in de Gojo-dori, de "Champs-élysées" van Kyoto. Dit bedrijf gebruikte een verscheidenheid aan kleine draagbare schilderijformaten, waaronder vouwwaaiers, albumbladen en tanzaku, "schilderstroken". Deze eya verschilde van andere edokoro, of "ateliers", die in opdracht schilderijen maakten voor het keizerlijk hof, het shogunaat of vooraanstaande tempels en heiligdommen. De tawaraya was een instelling die klassieke thema's op eigen wijze kon uitbeelden en zich niet aan conventies hoefde te houden. Door luxe-uitgaven van het boek "Genji" en andere canonieke werken te financieren, speelde zij een belangrijke rol bij de verspreiding van deze literatuur, die tot dan toe was voorbehouden aan de adel en de kloosters, onder de bredere stedelijke bevolking.
Sotatsu was een expert in het produceren van duur papier voor prestigieuze kalligrafen of voor gebruik als verluchte achterkant van religieuze teksten. Een van zijn verwezenlijkingen was het genre van de "zwevende fans". De ventilator vormde letterlijk Sotatsu's esthetische gevoeligheid. Op een uitgekiend, gebogen formaat met afwisselende vlakken hebben de kunstenaar en zijn medewerkers talloze visuele citaten gehaald uit schilderijen met verhalen uit de klassieke literatuur en legenden - verhalen over oorlog, romantiek en de leer van het boeddhisme. Sotatsu was een uitstekende ontwerper en maker van waaiers die ook betrokken was bij het conserveren van oude documenten, waaronder belangrijke boeddhistische soetra's. Door zijn uitzonderlijke vaardigheden stond hij in nauw contact met belangrijke kalligrafen en hofmeesters in een tijd waarin deze vaardigheden erg in trek waren door de ineenstorting van de traditionele hofschilderateliers. Door zijn contacten met de aristocratie werd hij in de jaren 1630 een volwaardige hofschilder. Zijn invloed is onbetwistbaar, zowel in zijn thuisland als ver buiten de grenzen van Japan. Zijn opvallende werken worden gekenmerkt door strakke lijnen en een bijna abstracte vormgeving, en zijn uniek door hun heldere kleuren en weelderige gouden en zilveren velden. Innovaties zoals Tarashikomi - de manipulatie van lagen natte, samengevoegde inkt - waren van groot belang voor de ontwikkeling van de Rinpa-stijl en maakten de kunstenaar wereldwijd bekend.
Pagina 1 / 1