De kunst van het begin van de 20e eeuw behoort tot de klassieke modernisten. Vincent van Gogh en Paul Gauguin hadden de weg vrijgemaakt voor nieuwe impulsen in de kunst. De moderne schilderkunst brak met de traditionele schilderkunst en bood kunstenaars de grote vrijheid van eigen expressie. In Frankrijk ontwikkelde zich de kunstvorm van het surrealisme en een vleugje Avant-garde doordrong de Engelse galeries. Het dadaïsme, kubisme en fauvisme waren kunststromingen die de schilderkunst evenzeer beïnvloedden als de literatuur. De kunstenaars hadden de grote kans om in vele richtingen te experimenteren. Het schilderen had zich bevrijd van alle gestelde grenzen. Succesvol waren de kunstenaars die de gunst van een verzamelaar wisten te verwerven en financiële steun kregen van mecenassen. Als het leven van de bohemien altijd al een tegenpool van de sociale norm was geweest, dan ontwikkelde zich in de kunstenaarsscène een leven in roes.
Christopher Wood is geboren in een van de meest schitterende artistieke tijdperken die Europa tot nu toe heeft meegemaakt. Hout heeft veel talent, maar het ontbreekt de kunstenaar op jonge leeftijd aan een eigen stijl. De schilder had zich nog niet bevonden toen hij in de levendige maalstroom van schilders en kunstverzamelaars terecht kwam. Hij probeerde het surrealisme, probeerde het primitivisme en sloot zich uiteindelijk aan bij een Londense kunstgroep die terugkeerde naar de klassieke gesprekken van de kunst. Belangrijke stations van zijn ontwikkeling zijn Parijs, Londen en St. Ives. Steeds weer slaagde Wood erin om schilderijen te maken waarmee hij een grote opschudding veroorzaakte in de kunstwereld. The Fisherman's Farewell toont een moment op het strand in Cornwall, dat Wood in de "primitieve" stijl die hij als kunstenaar zo waardeert.
Christopher Wood slaagt er niet in de kwintessens uit zijn successen te halen. Het leven van de schilder wordt bepaald door ongelooflijk succesvolle tentoonstellingen en trieste mislukkingen. De sinuscurve in de artistieke loopbaan van Wood gaat gepaard met privé-evenementen. Noch de liefde voor vrouwen, noch voor mannen leidt tot een stabiel partnerschap. Opium werd in kunstenaarskringen beschouwd als een adequaat middel om creativiteit naar buiten te lokken. In combinatie met alcohol hebben heel wat schilders hun dagen in een razernij doorgebracht. De kunstenaar Christopher Wood leed in zijn laatste creatieve jaren aan paranoia en verwarring. In Bretagne vond de Engelse schilder motieven waarvoor de kunstwereld hem aanbad. Renoir had al de flair van de kustplaats Treboul veroverd. Hout gaf het landschap een naïeve uitdrukking. Eind 1930 maakte de schilder zijn laatste werken. Zebra en Parachute toont een duidelijke nabijheid tot het surrealisme. De schilder beëindigde zijn leven in hetzelfde jaar. Er wordt gespeculeerd over de redenen. Drugs of de angst voor kritiek had de aanleiding kunnen zijn voor het verlangen om te stoppen met leven.
De kunst van het begin van de 20e eeuw behoort tot de klassieke modernisten. Vincent van Gogh en Paul Gauguin hadden de weg vrijgemaakt voor nieuwe impulsen in de kunst. De moderne schilderkunst brak met de traditionele schilderkunst en bood kunstenaars de grote vrijheid van eigen expressie. In Frankrijk ontwikkelde zich de kunstvorm van het surrealisme en een vleugje Avant-garde doordrong de Engelse galeries. Het dadaïsme, kubisme en fauvisme waren kunststromingen die de schilderkunst evenzeer beïnvloedden als de literatuur. De kunstenaars hadden de grote kans om in vele richtingen te experimenteren. Het schilderen had zich bevrijd van alle gestelde grenzen. Succesvol waren de kunstenaars die de gunst van een verzamelaar wisten te verwerven en financiële steun kregen van mecenassen. Als het leven van de bohemien altijd al een tegenpool van de sociale norm was geweest, dan ontwikkelde zich in de kunstenaarsscène een leven in roes.
Christopher Wood is geboren in een van de meest schitterende artistieke tijdperken die Europa tot nu toe heeft meegemaakt. Hout heeft veel talent, maar het ontbreekt de kunstenaar op jonge leeftijd aan een eigen stijl. De schilder had zich nog niet bevonden toen hij in de levendige maalstroom van schilders en kunstverzamelaars terecht kwam. Hij probeerde het surrealisme, probeerde het primitivisme en sloot zich uiteindelijk aan bij een Londense kunstgroep die terugkeerde naar de klassieke gesprekken van de kunst. Belangrijke stations van zijn ontwikkeling zijn Parijs, Londen en St. Ives. Steeds weer slaagde Wood erin om schilderijen te maken waarmee hij een grote opschudding veroorzaakte in de kunstwereld. The Fisherman's Farewell toont een moment op het strand in Cornwall, dat Wood in de "primitieve" stijl die hij als kunstenaar zo waardeert.
Christopher Wood slaagt er niet in de kwintessens uit zijn successen te halen. Het leven van de schilder wordt bepaald door ongelooflijk succesvolle tentoonstellingen en trieste mislukkingen. De sinuscurve in de artistieke loopbaan van Wood gaat gepaard met privé-evenementen. Noch de liefde voor vrouwen, noch voor mannen leidt tot een stabiel partnerschap. Opium werd in kunstenaarskringen beschouwd als een adequaat middel om creativiteit naar buiten te lokken. In combinatie met alcohol hebben heel wat schilders hun dagen in een razernij doorgebracht. De kunstenaar Christopher Wood leed in zijn laatste creatieve jaren aan paranoia en verwarring. In Bretagne vond de Engelse schilder motieven waarvoor de kunstwereld hem aanbad. Renoir had al de flair van de kustplaats Treboul veroverd. Hout gaf het landschap een naïeve uitdrukking. Eind 1930 maakte de schilder zijn laatste werken. Zebra en Parachute toont een duidelijke nabijheid tot het surrealisme. De schilder beëindigde zijn leven in hetzelfde jaar. Er wordt gespeculeerd over de redenen. Drugs of de angst voor kritiek had de aanleiding kunnen zijn voor het verlangen om te stoppen met leven.
Pagina 1 / 1