Nee - het is geen haai! Maar je ziet zo'n vis - en ik ook trouwens. Toch is het geen haai! Ik weet het sinds 1972 en u zult me alleen geloven als ik een verklaring afleg. Een milde nacht met een prachtige maansikkel op het strand van Anakena op Paaseiland wijst op de oorsprong van mijn kennis. Ik stond daar alleen als moederziel en stelde me voor wat Hoto Matu'a, de voorvader van alle Paaseilanders, had gevoeld toen hij op Paaseiland aankwam na twee weken oversteken met twee dubbele kano's. Trouwens, er is een grot vlakbij het strand waar Hoto Matu'a de eerste nachten zou hebben doorgebracht. Ik keek naar wat ik nog nooit in mijn leven had gezien in de overweldigende, onbeschrijfelijke schoonheid: de sterrenhemel boven het zuidelijk halfrond van onze aarde! Geen lichtvervuiling, maar sterren die ik nog nooit als 'noordelijk halfrond' had gezien. Ik stond alleen op het strand en bleef naar de lucht kijken - en toen had ik plotseling het gevoel dat ik niet alleen was. Dus keek ik weer naar de aarde en draaide me om. Ik zag zelfs een figuur op ongeveer tien meter afstand. Maar aangezien deze persoon zo stond dat hij het maanlicht achter zich had, maar ik in het felle licht van de halve maan moest kijken, kon ik niet zien wie daar stond. De vreemdeling sprak eerst tegen me. Daarna volgde een gesprek met stukjes Engels, met handen en voeten, met allerlei gebaren en onbegrijpelijke woorden in de lokale taal. Dus het normale gesprek dat elke persoon die de wereld rondreist en, zoals ik, alleen zijn moedertaal en rudimentaire andere talen had voor gemakkelijke communicatie. Ik schrijf dat hier niet op, maar beschrijf het resultaat. Toen deze persoon met mij sprak, werd het duidelijk dat het een vrouwenstem was. Ze wees naar de Melkweg en legde me uit dat het niet de 'melkweg' was zoals ik dacht dat het was. Wat ik tot nu toe dacht van de Melkweg als ons sterrenstelsel was volgens deze Paaseilanders een "mango roa" - en zo wordt een "grote haai" overal in Polynesië genoemd. Ze legde me uit dat wanneer mensen sterven, normale mensen blijven leven als een ster in de Melkweg. Maar buitengewone mensen, met veel mana, dappere krijgers, wijze opperhoofden en alle mensen wier leven geen normale stervelingen waren, verschijnen 's nachts als een nieuwe ster aan de hemel. Destijds geloofde ik de oude vrouw niet. Maar na precies dat gelezen te hebben in al mijn wetenschappelijke en populair-wetenschappelijke werk, weet ik nu dat het oude Polynesische ideeën zijn die, gebaseerd op het causale principe, verklaren waarom er zoveel sterren in de Melkweg zijn en relatief weinig solitaire sterren aan de hemel geeft. Het symbool in het veronderstelde Paaseiland-schrift "Rongorongo" is een meesterwerk van Polynesisch snijwerk. In Rongorongo hebben alle personages altijd dezelfde grootte. Hoe moeten de kunstenaars onderscheid maken tussen het teken van een gewone haai en dat van een mangora, een grote haai? Met de bewonderenswaardige creativiteit van de meesters, die ze bewijzen via hun systeem van picturale tekens, hebben ze de haai op twee borden gebogen, maar als één, zodat hij kon worden herkend als een grote haai in zijn normale zwemhouding. Nu heb je geen andere keus dan me te geloven dat een grote haai op mijn foto te zien is, maar het element ervan, het water, ontbreekt. De heldere strook van de Melkweg verdeelt de lucht in noord en zuid. De hemelse haai symboliseert de Melkweg. In het veronderstelde Easter Island-script is het concept van toepassing: niets is er ooit Een haai is geen haai - geloof het of niet! Wie meer wil weten over Rongorongo is hier te vinden: www.rongorongo-script.de

---

Mango-roa · Michael H. Dietrich