Zoals bij veel van de foto's van Caspar David Friedrich, keren de figuren van het schilderij, zittend of staand, de toeschouwer de rug toe en trekken hem op mysterieuze wijze in de richting van het oog, hier in de richting van de opkomende maan. De natuur wordt het object van contemplatie, zelfs van aanbidding.

Twee mannen zijn over de rotsen en stenen van de kust gegaan tot ver in de zee. Haar houding verraadt eerder gespannen verwachting dan contemplatie. Ze wekken de indruk dat ze in de schemering van de avond op een van de schepen wachten die op zee varen. Verderop op een klif aan de kust zitten sierlijk twee vrouwen in gekleurde jurken die naar de mannen en de rijzende maan staren, die, half verborgen door wolken, het tafereel op mysterieuze wijze verlichten.

Twee lichtjes verschoven driehoeken bepalen de geometrische compositie van het schilderij. De onderste, aardse driehoek loopt van de ankers links op de voorgrond en van de vrouwen rechts naar de staande mannen. Daarboven vormen de wolken een zacht gebogen driehoek met de maan bovenaan.

In plaats van vegetatie op de voorgrond twee ankers. Ze symboliseren de band met het land en de kust, die veiligheid en stabiliteit geeft. Het apparaat op een kier geeft de drukte van de mannen aan. Op de achtergrond, bijna spookachtig, zijn de witachtige zeilschepen de middelste grond tussen de aarde en de hemel, die de gedachten die van de vaste kust in een droomachtige wereld glijden, richten op het wispelturige maar gunstige maanlicht.

De indrukwekkende foto hangt vandaag in de Hermitage in Sint-Petersburg. Caspar David Friedrich, die de sfeer van de Oostzee op een unieke, melancholische, sensuele en gepassioneerde manier presenteerde, werd ook in Rusland gevraagd en gewaardeerd.

---

Maan die Opkomt Boven de Zee · Caspar David Friedrich
State Hermitage Museum, St. Petersburg, Russia / Bridgeman Images