Lorenzo Leonbruno was een Italiaanse renaissanceschilder die voornamelijk in Mantua werkte. Zijn artistieke carrière was nauw verbonden met de Gonzaga familie, een van de meest invloedrijke mecenassen in Noord-Italië. Leonbruno werd in 1489 in Mantua geboren en werd beïnvloed door kunstenaars als Andrea Mantegna en Lorenzo Costa. Zijn werken worden gekenmerkt door evenwichtige composities en verfijnd kleurgebruik, kenmerken van de schilderkunst uit de Hoog-Renaissance. Leonbruno blonk met name uit in het weergeven van mythologische en religieuze onderwerpen met elegantie en helderheid, waarmee hij zich onderscheidde van veel van zijn tijdgenoten.

Hoewel Leonbruno minder bekend bleef dan sommige van zijn tijdgenoten, weerspiegelen zijn schilderijen een duidelijke verbinding met de bredere ontwikkelingen van de Italiaanse Renaissance. Terwijl kunstenaars als Mantegna en Costa experimenteerden met monumentale werken en innovatieve perspectieven, richtte Leonbruno zich op een harmonieuze relatie tussen ruimte en figuur. Zijn fresco's en paneelschilderingen worden gekenmerkt door een kalme, bijna poëtische sfeer, die de invloed van de hoofse cultuur van Mantua weerspiegelt. In tegenstelling tot de expressieve composities van de Florentijnse school, gaf Leonbruno de voorkeur aan een ingetogen maar effectieve beeldtaal. Vandaag de dag zijn zijn werken vooral te vinden in Mantua en omgeving en worden ze door kunsthistorici beschouwd als belangrijke voorbeelden van lokale renaissancekunst. Leonbruno's bijdrage aan de ontwikkeling van de schilderkunst in Noord-Italië ligt in zijn vermogen om te bemiddelen tussen de grote artistieke stromingen van zijn tijd en de specifieke tradities van zijn geboortestad.