Diep in de ingewanden van de stad Rome, in het hart van het oude Collegium Romanum, ontvouwde zich het spirituele panorama van Athanasius Kircher - een Duitse jezuïet en polymathicus geboren op 2 mei 1602 in Geisa, in het Hochstift Fulda. Kircher was niet alleen een man van zijn tijd, maar ook van zijn visioenen en wonderen. In de schaduwteksten van zijn tijd prees Friedrich Kittler hem als "de wetenschappelijke vuurstoot van de paus", een bewaarder van kennis en een beschermer van de wetenschap. In het hart van de Renaissance liet Kircher zich gelden met ongekende monografieën over Egyptologie, geologie, geneeskunde, wiskunde en muziektheorie. Zijn motto, In uno omnia (In één alles), vat de totaliteit van zijn wetenschappelijke nieuwsgierigheid samen en weerspiegelt ook de geest van onze tijd en de perfectie van de reproductie van kunstdrukken zoals wij die nastreven.
Op het eerste gezicht lijkt de biografie van Athanasius Kircher een eenvoudige chronologie van zijn leven. Maar achter elke datum schuilt een verreikend verhaal vol wetenschap, cultuur en fascinatie. Toen hij zich op 2 oktober 1618 aansloot bij de Jezuïetenorde, begon hij filosofie en theologie te studeren, waarmee hij het eerste hoofdstuk van zijn opmerkelijke leven inluidde. Zijn reis voerde hem door de turbulentie van de Dertigjarige Oorlog en naar de zalen van de Pauselijke Universiteit van Avignon in Frankrijk. In 1633 kreeg hij de kans om de opvolger van Johannes Kepler te worden, maar het lot had andere plannen en leidde hem in plaats daarvan naar Rome naar het Collegium Romanum. Hier bekwaamde hij zich in verschillende disciplines en werkte hij als professor in de wiskunde, natuurkunde en oosterse talen. Maar zijn onverzadigbare nieuwsgierigheid leidde hem ook naar onderzoeksreizen buiten de universiteit, bijvoorbeeld naar Sicilië, waar hij de Lipari-eilanden en de Etna beklom.
In de tweede periode van zijn leven, die hij wijdde aan de wetenschap, realiseerde Kircher een veelheid aan werken, variërend van wiskunde, natuurkunde en scheikunde tot geografie, geologie, astronomie, biologie, geneeskunde, muziek, talen, filologie en geschiedenis. Zijn publicaties zijn een schat aan informatie en weerspiegelen zijn diepe fascinatie voor de ruimte, het leven en de menselijke ervaring. Zijn indrukwekkende boek Magnes (1641) bijvoorbeeld, dat voornamelijk over magnetisme ging, bestrijkt een breed gebied en opent discussies over onderwerpen als gravitatie en zelfs liefde. Misschien wel zijn bekendste werk, Oedipus Aegyptiacus (1652), is een brede studie over egyptologie en vergelijkende religie die de pracht en complexiteit van het oude Egypte tot leven brengt. Zijn bijdrage aan de wetenschap en zijn toewijding aan de schoonheid en precisie van de Egyptische kunst en cultuur zijn aspecten die wij bijzonder waarderen in ons eigen streven naar perfectie in de reproductie van kunstdrukken. Kircher, die op 27 november 1680 in Rome overleed, laat een nalatenschap na die zowel zijn vermogen tot diepgang en verscheidenheid in zijn wetenschappelijk onderzoek als zijn waardering voor kunst weerspiegelt. Hij was een man wiens nieuwsgierigheid en passie hem in staat stelden om de grenzen van de kennis van zijn tijd te verleggen. Vandaag de dag leven we voort op zijn nalatenschap door zijn werk en liefde voor kunst tot leven te brengen in onze kunstdrukken, waardoor zijn schoonheid en kennis toegankelijk worden voor toekomstige generaties.
Diep in de ingewanden van de stad Rome, in het hart van het oude Collegium Romanum, ontvouwde zich het spirituele panorama van Athanasius Kircher - een Duitse jezuïet en polymathicus geboren op 2 mei 1602 in Geisa, in het Hochstift Fulda. Kircher was niet alleen een man van zijn tijd, maar ook van zijn visioenen en wonderen. In de schaduwteksten van zijn tijd prees Friedrich Kittler hem als "de wetenschappelijke vuurstoot van de paus", een bewaarder van kennis en een beschermer van de wetenschap. In het hart van de Renaissance liet Kircher zich gelden met ongekende monografieën over Egyptologie, geologie, geneeskunde, wiskunde en muziektheorie. Zijn motto, In uno omnia (In één alles), vat de totaliteit van zijn wetenschappelijke nieuwsgierigheid samen en weerspiegelt ook de geest van onze tijd en de perfectie van de reproductie van kunstdrukken zoals wij die nastreven.
Op het eerste gezicht lijkt de biografie van Athanasius Kircher een eenvoudige chronologie van zijn leven. Maar achter elke datum schuilt een verreikend verhaal vol wetenschap, cultuur en fascinatie. Toen hij zich op 2 oktober 1618 aansloot bij de Jezuïetenorde, begon hij filosofie en theologie te studeren, waarmee hij het eerste hoofdstuk van zijn opmerkelijke leven inluidde. Zijn reis voerde hem door de turbulentie van de Dertigjarige Oorlog en naar de zalen van de Pauselijke Universiteit van Avignon in Frankrijk. In 1633 kreeg hij de kans om de opvolger van Johannes Kepler te worden, maar het lot had andere plannen en leidde hem in plaats daarvan naar Rome naar het Collegium Romanum. Hier bekwaamde hij zich in verschillende disciplines en werkte hij als professor in de wiskunde, natuurkunde en oosterse talen. Maar zijn onverzadigbare nieuwsgierigheid leidde hem ook naar onderzoeksreizen buiten de universiteit, bijvoorbeeld naar Sicilië, waar hij de Lipari-eilanden en de Etna beklom.
In de tweede periode van zijn leven, die hij wijdde aan de wetenschap, realiseerde Kircher een veelheid aan werken, variërend van wiskunde, natuurkunde en scheikunde tot geografie, geologie, astronomie, biologie, geneeskunde, muziek, talen, filologie en geschiedenis. Zijn publicaties zijn een schat aan informatie en weerspiegelen zijn diepe fascinatie voor de ruimte, het leven en de menselijke ervaring. Zijn indrukwekkende boek Magnes (1641) bijvoorbeeld, dat voornamelijk over magnetisme ging, bestrijkt een breed gebied en opent discussies over onderwerpen als gravitatie en zelfs liefde. Misschien wel zijn bekendste werk, Oedipus Aegyptiacus (1652), is een brede studie over egyptologie en vergelijkende religie die de pracht en complexiteit van het oude Egypte tot leven brengt. Zijn bijdrage aan de wetenschap en zijn toewijding aan de schoonheid en precisie van de Egyptische kunst en cultuur zijn aspecten die wij bijzonder waarderen in ons eigen streven naar perfectie in de reproductie van kunstdrukken. Kircher, die op 27 november 1680 in Rome overleed, laat een nalatenschap na die zowel zijn vermogen tot diepgang en verscheidenheid in zijn wetenschappelijk onderzoek als zijn waardering voor kunst weerspiegelt. Hij was een man wiens nieuwsgierigheid en passie hem in staat stelden om de grenzen van de kennis van zijn tijd te verleggen. Vandaag de dag leven we voort op zijn nalatenschap door zijn werk en liefde voor kunst tot leven te brengen in onze kunstdrukken, waardoor zijn schoonheid en kennis toegankelijk worden voor toekomstige generaties.
Pagina 1 / 1